- kawał
- 1. Brać, wziąć kogoś na kawał «oszukiwać, oszukać kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem kpin, żartów»: Wiersz (...) był haniebnym zdemaskowaniem cesarza Leopolda, którego Sobieski wziął na kawał z udanym ukłonem. K. Makuszyński, Lata.2. pot. Kawał chłopa, mężczyzny, baby, dziewuchy itp. «o osobie potężnej, silnie zbudowanej»: Na oko kawał chłopa, proszę pana, a w gruncie rzeczy tchórz. J. Przybora, Oko.3. pot. Kawał dobrej roboty «dużo pożytecznej pracy»: Jedno jednak chcę od razu stwierdzić: myśmy w tym czasie odwalili kawał dobrej roboty – dla Polski i dla narodu polskiego. T. Torańska, Oni.4. pot. Kawał drania, łobuza itp. «o kimś bardzo źle ocenianym»: A ja w owych czasach byłem kawał drania. T. Konwicki, Świat.Gruby, pieprzny, słony, tłusty kawał zob. gruby 6.Kawał z brodą zob. broda 1.Odgrzewany kawał zob. odgrzewać.Spalić, położyć kawał zob. spalić 2.Wziąć się, brać się na kawał zob. wziąć się 2.
Słownik frazeologiczny . 2013.